Avaz avaz olmuş batıyor kalbime nefretin,
Susmak böyle mi öğretilir bir çiçeğe?
Topraktan başka bir yerde çimlenmemek
Böyle mi anlatılır bir ruha?
Ve dinginlik…ölümün suretinde
Ölmek böyle mi öğrenilir?
Gecenin ılık suretinde
Bir baharın esintisi iğde dallarında
Sonra kavak ağaçları kadar uzun hüznüm
Geceler boyunca
Büyük ve devasa
Al işte ellerim burada, sar sarabildiğin kadar
Bir sarmaşık misali.
Sevmek, dikeni bir gülün
Sevmek, kökleri bir ağacın
Ve sevmek azabı bir vicdanın
En çirkin yanı tüm güzel şeylerin
Öğrendim işte, severken; seni öğrendim.
Aşkımı ispatladın bana yalnız geçen gecelerce
Yalnız sen bilmedin; Sen beni,
Hiç bilmedin.
Sevmenin Hüznü
