Bir Üniversitede 10 yıl boyunca toplanan 12 bin katılımcıdan alınan yeni bir proje, yalnızlığın demans yani diğer değişiyle bunamaya yakalanma riskini % 40 oranında artırabildiğini kanıtlamıştır.
Yalnızlık demans ile ilişkilidir. Araştırmanın baş yöneticisi Angelina Sutin şunları söylüyor;
YALNIZLIĞIN ARTAN BİR DEMANS RİSKİ İLE İLİŞKİLİ OLDUĞUNU GÖSTEREN İLK İNSANLAR DEĞİLİZ.” FAKAT BU, ŞİMDİYE KADAR, UZUN BİR TAKİP İLE BUGÜNE KADARKİ EN BÜYÜK ÖRNEK.
Sutin’in ekibi , federal olarak finanse edilen Sağlık ve Emeklilik Çalışmasını, 50 yaş ve üstü Amerikalılara ve eşlerine uyguladı. Amaç, yalnızlığın insanların ruh sağlığı üzerindeki etkilerini belirlemekti.
Analiz sonucunda, katılımcıların sosyal etkileşimlerini ve yalnızlık duygularıyla ilgili her şey ispatlandı; ek olarak, 10 yıl boyunca her iki yılda bir, katılımcılar bilişsel testlerle değerlendirildi.
Bu süre boyunca bin 104 kişide demans (bunama) geliştirdi. Yalnız yaşayan insanların, diyabet, hipertansiyon ve depresyon gibi demansın gelişmesi için çeşitli risk faktörleri olması muhtemeldir. Bu insanların fiziksel olarak daha aktif olmaları ve sigara içmeleri daha olasıdır.
Yalnızlığın bir insanı bunama riski altına sokabilmesinin birkaç sebebi vardır. Bu bağlamda, araştırmacılar olası açıklama önermektedir:
- İlk olarak, yalnızlık ile ilişkili rahatsızlığın, zamanla organizmayı , özellikle de sinir sistemini etkileyen bir iltihap sürecini tetikleyebileceği önerilmiştir .
- İkinci bir sebep ise, anlamlı sosyal etkileşim eksikliğidir. Zihni meşgul tutmak, bilişsel işlevselliğin korunmasına yardımcı olmak için motivasyon ve yapı sağlayan bilişsel sağlığı teşvik edebilir .
